Fort van Sjako, Amsterdam
Type: woonhuizen
bestond van 1600/1700 tot 1886
Het Fort van Sjako is een in 1886 gesloopte huurkazerne in Amsterdam.
In zijn in 1901 gepubliceerde boek "Toen ik nog jong was" heeft Justus van Maurik jr. in zijn verhalen over Jacob Frederik Muller de mythe van een ontoegankelijk en onoverzichtelijk rovershol in de Amsterdamse Jordaan, een "dievenrepubliek" en vrijplaats waar justitie niet op kon treden, geschapen. Het Fort van Sjako wordt in de verhalen gesitueerd aan de Amsterdamse Elandsgracht. Van Maurik beriep zich op wat hem werd verteld "door een man op straat die het van zijn grootvader had gehoord die het op zijn beurt weer van zijn vader wist".
Het "fort", een aanduiding voor een groep huizen die boven de rest van de bebouwing uitsteekt, bestond uit vier panden op de Elandsgracht, genummerd 71-77. In 1886 zijn ze gesloopt. Een gevelsteen herinnert aan hun bestaan. In de 19e eeuw zijn dergelijke vrijplaatsen enige malen beschreven, onder andere door Alexandre Dumas.
Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Fort_van_Sjako
